Reaching for the Stars

Het is alweer half twaalf in de avond, we zijn helemaal uitgeteld, maar deze keer met een goede reden! Daarover zo meer.

Vanochtend vroeg op, om 6 uur ging de wekker. Na het ontbijt in de auto, op naar down town LA. Helaas hebben we pech, file maar ja dat hoort bij LA. Dus uiteindelijk toch wel stress rijden. Op tijd om de openingssessie mee te maken. En wat was dat een spectakel! Een high school die, a la Glee, een geweldige preformance gaf. Gelijk zat de stemming er goed in.

Melissa Gilbert, je kent haar wel van de kleine huis op de prairie, deed de opening met een persoonlijk verhaal over haar gebroken rug en hoe ze verzorgd werd door verpleegkundigen. Hierna een zeer inspirerende lezing van Stephen Covey, jawel de zoon van.......over vertrouwen. Wat van impact vertrouwen heeft op teamwerk en hoe het gebrek aan vertrouwen de kwaliteit van zorg naar beneden kan halen. Alle drie voelden we dat dit thema misschien wel de sleutel is van het programma excellente zorg in onze organisatie.

Het is zo mooi om ook weer tijdens de lezingen de gedrevenheid van de sprekers te zien. De intergratie van EBP in de zorg is hier in de USA al de gewoonste zaak van de wereld. Met betrekking tot de zorg voor ouderen in het ziekenhuis veel overeenkomsten met Nederland. De vergrijzing slaat toe maar we zijn er niet op voorbereid.

Een leiderschaplabaratorium, nog nooit van gehoord, maar de uitgangspunten prikkelen. Ook hier werd weer vertrouwen als sleutelwoord gebruikt. Opleiden in leiderschap moet uiteindelijk leiden dat je van een manager een leider wordt. Kijk om je heen hoe andere problemen oplossen. Je leert immers het meest van van onderwerpen die er toe doen en wat werkt.

Het hoogtepunt was wel de toekenning van de Magnet status. The stars of excellence. Wat overweldigend om in een zaal te zitten met 7000 verpleegkundigen die joelen als ze horen dat hun ziekenhuis een Magnet status heeft gekregen. Stel je voor, een band die speelt, joelende mensen, uitzinnig blij, ons raakte dat.

Om zes uur in de bus, in de file, maar voor het goede doel. De feestavond in Universal Studios. Wat een geweldige avond hebben we daar gehad. Exclusief alleen voor de conferentie. Geen rijen, niet betalen voor het eten, wat een feest!

Tot slot. Ook vandaag valt ons weer op het respect wat verpleegkundigen krijgen. Je bent iemand. In verschillende gespreken maar ook in lezingen komt dit steeds terug.